امنیت اجتماعی لازمه بهره مندی مادی

برای بیان ضرورت امنیت همین بس که یکی از دعاهای حضرت ابراهیم که قرآن آن را ذکر کرده است، درخواست ایشان از خداوند برای امن قرار دادن شهر مکه است: وَ إِذْ قالَ إِبْراهیمُ رَبِّ اجْعَلْ هذا بَلَداً آمِناً وَ ارْزُقْ أَهْلَهُ مِنَ الثَّمَراتِ مَنْ ءَامَنَ مِنهُْم بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الاَْخِرِ ... (بقره 126)

در این دعای حضرت ابراهیم امنیت به عنوان یکی از مهم ترین نعمت های الهی، در کنار بهره مندی های مادی و اقتصادی قرار گرفته است؛ چنان که در آیه ای دیگر به این دو نعمت چنین تذکر داده شده است: الَّذِى أَطْعَمَهُم مِّن جُوعٍ وَ ءَامَنَهُم مِّنْ خَوْف(جوادی آملی، 1389، ج6، 584) در آیات دیگری خداوند متعال از امنیت به عنوان نعمت یاد کرده است: أَ وَ لَمْ یَرَوْاْ أَنَّا جَعَلْنَا حَرَمًا ءَامِنًا وَ یُتَخَطَّفُ النَّاسُ مِنْ حَوْلِهِمْ أَ فَبِالْبَاطِلِ یُؤْمِنُونَ وَ بِنِعْمَةِ اللَّهِ یَکْفُرُون (عنکبوت 67)

نکته فاخری که در تقدیم امنیت بر دعوت به حج و عمره و نیز در تقدیم آن بر جلب میوه های نواحی نزدیک و دور مطرح است این است که امنیت، دل پذیرترین نعمت فردی و اجتماعی است و در سایه آن برکات مفقود، موجود می شود، چنانکه با فقدان آن همه نعمت های موجود از دست می رود. (جوادی آملی، 1389، ج6، 587) امام صادق علیه السلام: ثَلاثَةُ اَشیاءَ یَحتاجُ النّاسُ طُرّا اِلَیها: اَلمنُ وَالعَدلُ وَالخِصبُ؛ سه چیز است که همه مردم به آنها نیاز دارند: امنیّت، عدالت و آسایش. (تحف العقول، ص 320)