چگونه تفکر سکولار در مدیریت جامعه دینی زمینه خشکسالی و کاهش امنیت غذایی را ایجاد خواهد کرد؟

باسمه تعالی

فلسفه دئیسم

نظریه ‏پردازان اقتصاد سرمایه ‏دارى با اعتقاد به فلسفه دئیسم (خداشناسى طبیعى) نقش خداوند را در خالقیت او منحصر کرده اند و یا از اساس، منکر وحى و دین شدند و یا آموزه ‏هاى پیامبران را به حوزه اخلاق و معنویّت مربوط دانستند که به بُعد آخرتى انسان ناظر مى‏شود؛ در نتیجه، آنان نیز در طراحى نظام سرمایه‏دارى، عقل و دانش بشرى را کافى دانسته، براى دین و تعالیم الاهى نقشى قائل نشدند.

بر اساس فلسفه «دئیسم»، خداوند، آفریدگار جهان هستى است و طبیعت را چنان بر اساس قانون ‏مندى ‏هایى پدید آورده که به صورت خودکار به حیات خود ادامه مى ‏دهد. در این بینش، خداوند پس از آفرینش، به هیچ وجه در امور جهان دخالت نمى‏ کند؛ زیرا قوانین طبیعى که او در طبیعت گنجانده است، چنان امور را پیش مى برد که بهترین وضعیت پدید مى ‏آید. به عبارت دیگر، خداوند در این بینش، همانند ساعت ‏ساز و معمارى است که پس از آفرینش جهان، کنارى رفته و به نظاره آفریده نظام ‏مند و با شکوه خود بسنده مى ‏کند. بر اساس این فلسفه، انسان ‏ها در تنظیم زندگى فردى و پدید آمدن نظام ‏هاى اجتماعى، به هدایت خدا و آموزه‏ هاى پیامبران نیازى ندارند و مى ‏توانند با کمک گرفتن از دانش بشرى و کشف قوانین حاکم بر طبیعت و رفتار انسان‏ها به طراحى آن ‏ها بپردازند.

منبرهایی که زمینه ساز سکولاریزم در جامعه هستند

چگونه تبلیغات دینی می تواند منجر به ناکارآمدی دین و نظامات اجتماعی در اداره امور جامعه شود؟

برقراری و پایداری نظامات اجتماعی در هر جامعه ای، وابسته به حمایت نظام ارزشی و هنجاری آن جامعه است. این که نظام سرمایه داری توانست متولد شود، رشد کند و به بلوغ برسد مدیون حمایت دینی مسیحیت پروتستانیسم بود. آن طور که وبر در اثر ارزشمند خود (اخلاق پروتستانیسم و روح سرمایه داری) در تحلیل جامعه شناختی سرمایه داری به این نکته مهم اشاره می کند که منشا توسعه تاریخی و جریانات عمده اجتماعی را نباید تنها منفعت طلبی و مال دوستی و ثروت اندوزی اقتصادی دانست، بلکه باید با صبغه روانی و دینی به تحلیل آنها پرداخت. از این جهت رشد سرمایه داری وامدار تفکر مذهبی و دینی است که کار را عبادت و اطاعت از فرمان الهی می داند. البته ناکارآمدی مفاهیم کلیسا باعث شد که با شکل گیری رنسانس، این گزاره های دینی به حاشیه رانده شود، اما اصل هنجاری و ارزشی بدون پشتیبانی تفکر دینی باقی بماند. اما هدف از طرح این موضوع رسیدن و تبیین یک گزاره است: موفقیت نظامات اجتماعی در گرو حمایت نظام ارزشی، هنجاری و دینی جامعه است. اگر فرضاً نظام تبلیغات تجاری به گونه ای طراحی و اجرا شود که مروج فرهنگ مصرف گرایی و تجمل گرایی نباشد، اما اگر نظام هنجاری و ارزشی و دینی (تبلیغ شده) جامعه را به سمت مصرف گرایی سوق دهد، بدون شک اهداف مطلوب محقق نخواهد شد.

انحراف در دستگاه تبلیغ دین

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید