اولین تابستان با فرهنگ معتدل غیر دولتی!

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

من صندلی دولتی ریاست را دوست دارم!!!

باسمه تعالی

اتفاقات عجیبی که در رای اعتماد به برخی از وزرای دولت یازدهم رخ داد، محل تاملی شد برای بازخوانی و بیان ایده های قبلی ام در باب مسئولیت و ریاست در حکومت اسلامی. ورود سخن را با طرح چند سوال اساسی آغاز می کنم: آیا مسئولیت در منصب های حکومتی و دولتی در حکومت اسلامی، فرصت است یا تهدید؟ آیا طراحی ساختارهای حکومتی باید به گونه ای باشد تا افراد برای پذیرش مسئولیت و ریاست بر مردم با حرص و ولع پا به میدان بگذارند و در صف بایستند تا شاید روزی شان صندلی سیادتی شود یا ساختار باید به گونه ای باشد که افراد پا عقب گذاشته و مرتب قبول مسئولیت را به یکدیگر حواله دهند؟ البته نه تعارفات ظاهری و ساختگی بلکه ریسک پذیرش مسئولیت آنچنان بالا باشد که افراد احتیاط نموده و دامن خود را از ابتلا به بلایا و سختی ها و دشواری های آن جمع کنند؟ الگوی مناسب کدام است؟

لعن علی عدوک یا علی

برای ولایت امیرالمومنین یک سیلی هم نخورده ایم...